You will be redirected to the new page in

seconds

A (greek) game of trolls


Μπορούν οι οίκοι και οι οικογένειες να μας θυμίσουν τις δικές μας κομματικές οικογένειες και τον «πόλεμο» για τον θρόνο της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας; Ο Πλανήτης Μπαλαλάικα έχει επιχειρήσει αυτό το δύσκολο εγχείρημα. Το Game of Thrones βάσει ελληνικής μεταπολιτευτικής (κατά βάση) πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Pure υποκειμενισμός.

Targaryen: (Νταινέρυς και Ξανθομπάμπουρας): 

Είναι τα βασιλόμουτρα, είτε σ' αρέσει είτε όχι. Πήζουν το λαό στο "θα", ψάχνουν επιστροφή σε θρόνο, τάζουν, ψάχνουν πάντα ένα ποίμνιο, καταστρέφουν αθώους βάρβαρους. Προελαύνουσα φυσιογνωμία η Νταινέρυς / Άννα Μαρία Γλίξμπουργκ. Εντάξει έχεις δράκους και εντάξει μεγαλώνουν και εντάξει τους αρέσει το well done στο μπάρμπεκιου, αλλά τόσα "θα" και τόσα "I am dainerys stormborn" που το μόνο που σου αξίζει είναι να σε περιμένουν στη Μάνη, στο λιμάνι του Γυθείου με τη φωτογραφία σου. Άντε και να σου δώσουμε το Τατόι. Και λέω εγώ τώρα θα συνταχθούμε με τους "νόμιμους" διεκδικητές του στέμματος, ή θα κατουρήσουμε το στέμμα; Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε: Η drama queen 16χρονη Δρακομάνα διαλύει ένα ολόκληρο Καλασάρ με τις υπέρμετρες φιλοδοξίες της. Κάτι σαν είμαι 16 χρονών και θέλω να με πάρουν στο Princeton. Τουλάχιστον πριν αφανίσει το Καλασάρ και βρει νέους ελεύθερους σκλάβους-βασιλικούς ο Ντρόγκο συμπεριφέρθηκε στον αρρωστιάρη νάρκισσο αδερφό της α λά Βαστίλη.

Stannis Baratheon:

Παιχνίδι εξουσίας χωρίς ΚΚΕ δεν γίνεται. Αδερφός επαναστάτη με τέλος ροκ σταρ, ο Στάνις είναι το τίμιο παιδί της εργατιάς που επαναστάτησε ενάντια στους Χαλίφηδες για να γίνει Χαλίφης. Είναι διαβασμένος και λιγομίλητος. Μένει αυτοεξόριστος κάπου μακριά από τον κόσμο, μπλέκει το νόμιμο εργατικό δίκιο με μεταυλιστικές δεισιδαιμονίες και μισαλλοδοξίες. Καίει τους συντρόφους του και μετά την πρώτη ήττα από τα Ματ παραδίδει τα όπλα. Τι δεν καταλαβαίνεις;
Αυθεντικό KKE: killing your own brother για την "επανάσταση"....

House Lannister: 

Γιατί ένας Μητσοτάκης πληρώνει πάντα τα χρέη του. Εδώ η ιστορία απλά ταιριάζει γάντι. Έχουν τα φράγκα. Έχουν τον απέθαντο. Η ψυχή τους κάνει το κακό όλου του κόσμου να μοιάζει Μη Κυβερνητική Οργάνωση. Ζευγαρώνουν μεταξύ τους για να μην χαλάσει η μαγιά. Πληρώνουν για να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον (urban legend). Και 2 case studies:

Μπαμπάς Τάιγουν: Δρακουμέλ μαζί με καπιταλοβαρώνο. Όλοι έχουμε κάνει τον παραλληλισμό να ξεφτιλίζει ο επίτιμος το Ντοράκι όπως ο Τάιγουν την Σέρσει. Έχω λεφτά, είμαι και γαμώ τους στρατηγούς, την ξεγλιστράω πάντα, με νοιάζει μόνο η τιμή της οικογένειάς μου και άμα με πετύχει φάτσα φόρα ο χάρος, βάζει τα κλάματα και φεύγει με τη ουρά στα σκέλια (spoiler alert: σου ‘ρχεται φίλε). 

Τύριον. Είναι έξυπνος, είναι πανούργος και είναι απλά wrong construction. Κυριάκο......;;;;;;

House Stark: 

Τυπική ανανεωτική αριστερά. Ε.Αρ, ΣΥΝ/Σύριζα, ΔΗΜΑΡ. Και εξηγούμαι. Για χρόνια ζούνε ήρεμα και ειρηνικά περιμένοντας τον χειμώνα, ή την επανάσταση (ειρηνικά, αναίμακτα, δημοψηφισματικά). Είναι παιδιά της ηθικής και των ανακλίντρων. Έχουν τους καλύτερους δασκάλους. Ξάπλα, κουβεντολόι, ανάλυση γιατί έξω έχει και καλά κρύο. Όταν τα πράγματα σκατώνονται χωρίζονται σε καμιά 15αρια διαφορετικά στρατόπεδα και κόβουν τις μεταξύ τους επικοινωνίες. Αλλά είναι ηθικοί και έχουν δίκιο. Και ο πέριξ πόλεμος απλά τους ξεπερνάει εννοιολογικά. Δεν μπορούν να τον καταλάβουν και φυσικά δεν μπορούν να τον κερδίσουν. Η κάθε συνιστώσα τραβάει το δικό της δρόμο προς την καταστροφή. Φυσικά ξέροντας αναμεταξύ τους ότι είναι οι ηθικοί θριαμβευτές. Οι νικητές στα μάτια του λαού. Άλλον τον αποκεφαλίζουν, άλλον τον κάνουν παράλυτο, την άλλη την βάζουν να βλέπει σπλατεριές. Μονίμως χαμένοι, μονίμως εν δικαίω.

The Wildlings: 

Κάθε σύστημα εξουσίας έχει ανάγκη και από τα μπάχαλά του. Πρώτο κοινό συνεκτικό στοιχείο. Μια συγκεκαλυμμένη ιεραρχία και μια ελευθεριακή αντιμετώπιση της επιβίωσής τους. Κανείς δεν σκύβει μπροστά στον αρχηγό και κάτι άλλα τέτοια. Δεύτερο στοιχείο: Έχουν εμμονή με τους μπάτσους και απλά θέλουν να περάσουν το τείχος. Ξαναλέω απλά θέλουν να σπρώξουν τα ΜΑΤ και να περάσουν το πλέγμα δίπλα απ' τη Βουλή. Άμα κάνουν και κανένα Αλφάδι στον τοίχο θα δέσει το γλυκό.

House Tyrell: 

Φραγκάτοι, διαβασμένοι, κοσμοπολίτες, πολυταξιδεμένοι. Το παίζουν καλοί στο λαό και κάνουν τα πάντα για να μπούνε στο παλάτι (Ρένλι, Τζόφρυ ακόμα τον Βάρυς αν χρειαστεί). Με άλλα λόγια θέλουν να μπούνε απλά στην κυβέρνηση. Παντού και πάντα. Μήπως είσαι λίγο ΠΑΣΟΚ;

Μεμονωμένες περιπτώσεις:

Θίον Γκρέιτζοι: ΓΑΠ. Κάνω ότι μπορώ για να ευχαριστήσω τον μπαμπά αλλά είμαι απλά ανεπαρκής, άχρηστος και ανίκανος.

Γιάρα Γκρέιτζοι: Νίκος Παπανδρέου. Μια ζωή θα τρέχω να σώσω τις μαλακίες του ΓΑΠ.

Little finger: Αχ Αλέξη Κούγια. Απ' τις αλάνες της Πετρούπολης και τη φτωχολογιά στο να γυρνάνε τα ίδια τα άντερα σου με την πάρτι σου. Δολοπλοκία, back stubbing, τσατσά και τσιράκι κάθε αποβράσματος.

Καλ Ντρόγκο: Αυτός ο κλασσικός τύπος που φεύγει ξαφνικά και άδοξα. Σαν το ταλέντο που εξαφανίζεται αθόρυβα. Ε μα να κάνεις fatality στον Κθούλου με το ένα χέρι και να πεθαίνεις από οστρακιά είναι κομμάτι fail. Epic fail θα έλεγα.

Τζέμι Λάννιστερ: Μεγάλε γόη Δημήτρη Αβραμόπουλε. Επί της ουσίας, ένας τίποτας, ένας πουθενάς. Κουλός ξιφομάχος.

Νεντ Σταρκ: Λεώ Κύρκος. Πάντα με έγκαιρες και έγκυρες προβλέψεις. Όπως ο Λεώ διαλαλούσε ότι δεν θα γίνει χούντα 20/04/67 (δηλαδή μια μέρα πριν το πραξικόπημα) έτσι και ο Νεντ νόμιζε ότι θα φύγει από το Καπιτώλιο αρτιμελής και ατσαλάκωτος ενώ έχει μόλις πει στη Ντόρα: "Τα ξέρω όλα για τον Τέρη". Απλά αδαής.

Το Βουνό κ ο σκύλος: Κασσιδιαρέοι από κούνια. Τραυματικά παιδικά χρόνια, εγκαύματα, καψίματα, μαχαιρώματα. Τσιράκια της όποιας εξουσίας. Δεν σταματάνε πουθενά. κοριτσάκια, αγοράκια, ζώα, μετανάστες.

Σερ Ντάβος: Ένας ακόμη που πίστεψε στην ηγεσία του ΚΚΕ. Αλλά η ΚΕ προτίμησε να παραθερίσει σε μια καμαρούλα 2χ3 με θέα το Στάλιγκραντ.

Σάνσα Σταρκ: Κατιάνα Στεφανίδου. Μικροαστίλα. Γάμοι στα παλάτια, μεγάλη ζωή και εξώφυλλα στα Ok. Παρεμπιπτόντως ταιριάζει και με το κόρη "ανανεωτή".

Σερ Τζόρα Μόρμοντ: Γιος τροχονόμου. Πάντα πειθήνιος, πάντα πιστός και πάντα γιος μπάτσου.

Άρυα Σταρκ: Κίνδυνος φεμινιστικού κινήματος. Κίνδυνος φεμινιστικού κινήματος. Κίνδυνος φεμινιστικού κινήματος.

Μάστερ Παισέλ: Γιώργος Καρατζαφέρης. Στάση ζωής έρπειν και μόνο έρπειν. Με παραδοσιακές αξίες και αρχές. Πατρίδες, θρησκείες, άρχοντες.

Ρόμπερτ Μπαράθεον: Κωστάκης ο Μερακλής αναμφίβολα. Πιόμα, κρασί και αυτοκαταστροφή. Μια προβατίνα, ένα κεφαλάκι, 2 γαλόνια μπύρα. Να ναι καλά κι ας είναι και λίγα.

Βάρυς: Βαγγέλης Βενιζέλος. Από την καλοσύνη στο βλέμμα και μόνο.


  
    







  



  






    
  

Blogger Template by